Η Μπουγάτσα του Ιορδάνη
Οι Άραβες την έλεγαν "πόλη του τυριού".
Με τέτοιες γραβιέρες, με τέτοιες μηζύθρες, με τέτοιους αθότυρους, πως να μην την λένε πόλη του τυριού;
Πέρασαν χρόνια και τα Χανιά - γιατί περί αυτών πρόκειται - έγιναν πασίγνωστα για τον φάρο τους, τον Βενιζέλο τους και φυσικά, την μπουγάτσα του Ιορδάνη. Οπουδήποτε της Ελλάδας και αν βρεθείτε, δεν πρόκειται να δοκιμάσετε παρόμοιο έδεσμα, τόσο νόστιμο και τόσο γαργαλιστικό. Τον Ιορδάνη δεν τον γνώρισα ποτέ, αλλά το όνομά του συνεχώς μου έλεγε πως είναι Μικρασιάτης.
Υπόθεσα πως ήταν Σμυρνιός, μέχρι που έμαθα πως ήτανε Πολίτης.
Έτσι κατάληξα στο συμπέρασμα πως η γαργαλιστική μας μπουγάτσα ήλθε από την Κωνσταντινούπολη μέσω Ιορδάνη.
Έλα όμως που ο Ιορδάνης ήταν υποδηματοποιός και όχι φούρναρης ή ζαχαροπλάστης!...
Άλλο μυστήριο και αυτό, μέχρι που πληροφορήθηκα πως ο τον Ιορδάνην διδάξας ήταν ο πεθερός του, Κωνσταντινοπολίτης και αυτός, όπως ο συμπολίτης μαιτρ μπουγατσοπροφέσορ.
Από δω σ'έχω, από εκεί μ'έχεις, δηλαδή η Χανιώτικη μπουγάτσα, ιστορικά, έβγαινε με πολίτικες ρίζες.
Αμ δε...
Η αλήθεια ήλθε στην επιφάνεια συμπτωματικά και τυχαία.
Ένας μουσουλμάνος Χανιώτης, κακώ τους μουσουλμάνους της Κρήτης, λέμε Τουρκοκρητικούς, κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών, πούλησε τον φούρνο του στον πεθερό του Ιορδάνη.
Πουλώντας τον φούρνο ανάλαβε και την υποχρέωση να διδάξει στον νέο αγοραστή και την τέχνη της μπουγάτσας.
Συμπέρασμα: η περίφημη μπουγάτσα, γνωστή και σαν μπουγάτσα του Ιορδάνη, είναι πέρα για πέρα Χανιώτικη.
Αυτά για την ώρα, για την πόλη του τυριού και τις λιχουδιές της.
ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ
Άρθρο εφημερίδας "Χανιώτικη Ελευθεροτυπία" - 31/1/1992
Φωτογραφίες από το αρχείο της επιχείρησης.
Η Μπουγάτσα Ιορδάνης ...σήμερα!
Η μπουγάτσα προέρχεται από την Οθωμανική λέξη "πογάτσα", που σημαίνει πίτα γεμιστή.
Η Χανιώτικη μπουγάτσα, με πυχτόγαλο, έχει τις ρίζες της στους μουσουλμάνους που ζούσαν στα Χανιά, μέχρι τις αρχές του περασμένου αιώνα.
Από ένα Χανιώτη μουσουλμάνο λοιπόν, το 1924, έμαθε την τέχνη ο προπάππους μου, Κωνσταντινουπολίτης που ήλθε στα Χανιά μετά τη Μικρασιατική καταστροφή.
Στη συνέχεια ανέλαβε ο παππούς μου και από το 1987, η τέταρτη γενιά, που διατηρεί την οικογενειακή παράδοση, για σχεδόν 90 χρόνια.
Ιορδάνης Ακασιάδης